دوره رهبری آگاهانه با ارائه دکتر عماد قائنی “مدیرعامل شرکت مشاوره مدیریت ایلیا“، از دی ماه ۱۴۰۱ و در طول چند جلسه برای مدیران و مسئولان بنیاد و مدارس سرمد برگزار شد.
خودآگاهی موضوع اصلی دوره رهبری آگاهانه است. البته نکته قابل توجه این است که با وجودِ بودن عبارت رهبری در عنوان دوره، مفاهیم مورد بحث در این دوره، فقط شامل رهبران و مدیران سازمان‌ها نمی‌شود و برای همه افراد یک سازمان یا حتی در زندگی شخصی هم برای بهتر شدن تعاملات مفید و موثر است.
برای بهتر شدن اول باید نسبت به خودتان و وضعیت‌تان آگاه باشید. آگاهی مثل تاریکی است، جایی تاریک است که نور نباشد، ما زمانی آگاه هستیم که ناآگاه نباشیم. اما چطور ناآگاه نباشیم؟ با مدل خطی.
مدلی که این دوره معرفی می‌کند برای آگاه بودن بالا و پایین خط هست.
وقتی بالای خط باشیم یعنی آگاه هستیم و وقتی پایین خط باشیم یعنی ناآگاه هستیم.
بالای خط بودن یعنی فردی که نسبت به نظرات بقیه باز، کنجکاو و آماده برای یادگیری است، و پایین خط بودن یعنی فردی که بسته، در حالت تدافعی و حق به جانب است.
ما از یک سری نشانه‌ها متوجه می‌شویم که بالای خط هستیم یا پایین خط. اما لازم است که برای آگاهی با خودمان صادق باشیم. رهبری آگاهانه یعنی پذیرش تمام و کمال مسئولیت اثرگذاری‌ای که در جهان داریم.
پایین خط بودن حالتی عادی برای اکثریت افراد است. انسان‌ها از ابتدای تاریخ همواره در موقعیت‌های تهدیدآمیز و حالت‌های تدافعی بوده‌اند و برای بقا تلاش کرده‌اند.
ذهن تقریبا نمی‌تواند بین تهدید فیزیکی و تهدید خیالی یا هویتی تفاوت قائل شود، به خاطر همین مانند تهدید فیزیکی، هنگام تهدید هویتی هم در حالت تدافعی می‌رویم. پس بنا به ذات‌مان پایین خط رفتن طبیعی است.
اما چرا پایین خط بودن خوب نیست؟ چون خلاقیت، مشارکت و نوآوری (که هر سه برای حل مشکلات واقعی و بزرگ سازمان‌ها مورد نیاز هستند) در بالای خط اتفاق می‌افتد؛ یعنی زمانی که ما در حالت کنجکاو و باز هستیم.
آگاهی از این که زیر خط هستیم مهم‌تر از زیر خط بودن است. چون وقتی بدانیم که پایین خط هستیم، می‌توانیم تلاش کنیم که به بالای خط بیاییم.
پس می‌توان مسیر آگاهی را در یک جمله خلاصه کرد: آگاهی به معنی این است که در لحظه بدانیم کجای خط هستیم، بالا یا پایین خط.
چون مرز بین آگاهی و عدم‌آگاهی، بالا و پایین خط چند لحظه است و ما بارها بین این موقعیت‌ها در طول روز جا به جا می‌شویم.
